ఒక అందమైన సాయంత్రం.......
వీడికి అమాయకత్వం ఎప్పటికీ పోదేమోనన్న కొడుకుతో.. ఇంటి వెనకాల.. సస్యశ్యామలం పాఠ్యపుస్తకాల్లో కాకుండా కంటికెదురుగా ఆరోగ్యంగా, అహ్లాదంగా , ఏపుగా.. సంధ్యాసమయాన, అనాది నాదమేదో జోరున జారిపోతున్నన నీళ్ళల్లోంచి..సృష్టి చైతన్యం లోకి నిండుతూ..మానవ చైతన్యం లోకి ఇంకుతూ...
ఇహ చీకటిపడుతోందని లోపలికొచ్చాక, వాడికిష్టమయిన రెండు చదరంగపు ఆటలు, గెలుపెప్పుడూ నాదే అయినా మళ్ళీ మళ్ళీ అన్నీ సిద్దం చేసి నాతో ఆడు నాన్నా అని నా దగ్గరికి వచ్చే పసితనం
ఏదో...
