సిటీ లైఫ్

పొద్దున్నే తొడుక్కున్న బిజినెస్ అట్టయిర్ బ్లాండ్నెస్,


టైట్ గా పొట్టని పట్టుకున్న బెల్ట్ డిస్కంఫర్ట్


ఎంత విదిల్చుకున్నా తిరిగొచ్చి వేళ్ళకి గుచ్చుకుని పైకి పాకే ఈమెయిల్స్


చీకట్లో నల్ల పిల్లిని చూసామని పలికే గుడ్డివాళ్ళతో,


విన్నామని చెప్పే చెవిటివాళ్ళతో నిండిన కాంఫరెన్స్ కాల్స్


ఎప్పటికీ డెడ్ అవ్వని డెడ్ లైన్స్, బాగ్రవుండ్ లో సదా నడిచే సఫకేటింగ్ సొద లన్నిటినీ


సక్సెస్ఫుల్ గా దాటి ప్రభువు - ద సేవియర్ చెఫ్ - రొట్టెముక్కలు విసిరే వేళ కోసం ఎదురుచూసి


హైస్పీడ్ ఎలివేటర్స్ లో చెవులు దిబ్బడెసె లో గ్రావిటీతొ అరవై సెకండ్లలో అరవైఆరు అంతస్థులు జారడానికి


సెల్ సిగ్నల్స్ సైతం దూరని సొరంగం లో దూరి ఎవరూ రాని ఏకాంతమెపుడైనా దొరికితే కళ్ళు మూసుకుంటానా,


సైలెన్స్ ని హాండిల్ చేయలేని సైకాటిక్ హ్యూమన్ సొసైటి మేకర్స్ , సిటీ డిజైనర్స్ అందులో కూడా స్క్రీన్స్, న్యూస్ తో సోల్ బ్రేకింగ్


జీసస్,... వైట్ హౌస్ లో ఫ్రాంకెస్టైన్ క్రీచర్ , హారర్ షో నెవర్ స్టాప్స్ డియర్


తలవంచుకొని లిఫ్ట్ లోంచి బయటపడ్తే బయటకెళ్లనివ్వని చలీ భయపెట్టె పనీ పక్కనే ఉన్న మెగా కెఫెటెరియాలోకి తోస్తాయి


సుషీ , సాటే , పనీని , బరిటో, షెల్డ్ ఎగ్ స్ప్రెడ్స్, బ్లాకెండ్ పెపర్ చికెన్, ఎండ్ లెస్ చాయిస్


తాగడానికి లోటెడు లాట్టే, లేదంటే ఇంఫ్యూస్డ్ స్పార్క్లింగ్ ఆక్వా, పంటికిందకి హ్యాలోపినో క్రాకర్స్


నోట్లోకెళ్ళాల్సిన చేయి కాచప్ స్క్రోలింగ్ తో బిజీగా ఉంటే,


దాని సివిలైజ్డ్ రీప్లెస్మెంట్ తినిపిస్తుంది


అవాయిడ్ చేయలేని అలవాటయిన కార్బ్స్ లోడ్ కి, యాక్టివ్ అయిన పాంక్రియాస్, ట్రిగ్గర్ అయిన ఇన్సులీన్ డంప్..


అదొక చేతకాని మత్తు


స్లగ్గిష్ శరీరాన్ని మోసుకుంటూ పోస్ట్ లంచ్ మీటింగ్ ల ధర్డ్ డిగ్రీ టార్చర్ రూమ్స్ లో పడేసి దొర్లించి


మధ్యమధ్యలో కఫెన్ షాట్స్ తీసుకొని, దొరికీ దొరకని ఆన్సర్స్ ఇచ్చి, గాసిప్స్ గ్రీజ్ తో బండి లాగిస్తూ


తలెత్తి చూస్తానా ***



కిటికీ పక్కగా సాగుతున్న బిల్డింగ్స్ మీదుగా, కింద చీమల గుంపులుగా బయటపడుతున్న మనుషుల మధ్యగా వెళ్లిపోతున్న రోజూ


భూమ్యాకాశాల హరైజన్స్ లో షెర్విన్ విలియమ్స్ చార్ట్ లో లేని కలర్స్ ని స్ప్రే చేసుకుంటూ మెరుస్తూ జారుతున్న సూర్యుడూ


అనదర్ డే


ముడేయాల్సిన వదుళ్లనీ, , మూవ్ అవ్వని వర్క్ మీద లిప్ స్టిక్ లనీ , సివైఏ లన్నీ ముగించుకొన్నాక


నడిచే దూరానికి నడవాలనిపించక ఊబర్ కాబ్ లో టేక్ మీ టు లేక్ షోర్ అని, అదొచ్చాక


లైఫ్ టైమ్ ప్లాటినమ్ మెంబరని అల్లుడి లాగా చూసుకునే హోటల్ ప్రతీ వారం ఇచ్చే లేక్ సైడ్ సూట్లో బాగ్లూ, బట్టలూ వదిలించుకొని


బయటకొస్తాను ***



అప్పటిదాకా కమ్ముకున్న మేఘ్హాలన్నీ తొలగి ఆకాశంలోంచి నల్లటి సీత్రూ కర్టెన్స్ జారి నగరం నిండా పరచుకుంటాయి


ఈవినింగ్ షవర్లో బడలికలన్నీ వాష్ చేసుకున్న నగరం, ఆ కర్టెన్స్ జరిపి కాలు బయటపెడుతుంది


అంతటి అట్రాక్షన్ కి ఆగలేని స్టార్స్ ఆకాశాన్ని వదిలొచ్చి ప్రతీ విండో దగ్గిరా చేరతాయి


లక్ష కాండిల్స్ లుమెన్స్ తో సిటీ స్ట్రీట్స్ ప్లెషర్ పర్స్యూయల్ లో ఇంద్రలోకాన్ని కిందకి లాక్కొస్తాయి






లైట్స్


సిటీలైట్స్


సోల్ స్ట్రోకింగ్ బ్లర్రీ ట్వింకిల్స్






ఎవరో వివాల్డీ ఫోర్ సీజన్స్ ప్లే చేస్తూ ఉంటారు,


లోపలెక్కడో ఏదో కట్ అయ్యే స్పేసెస్ లోకి స్లో గా బ్లడ్ సీప్ ఇన్ అవుతూంటుంది


మరెక్కణ్ణుంచో తేలుతూ వస్తోన్న యో యో మా చెల్లో (Yo Yo Ma Cello),


చెప్పలేని భావంతో గుండెనీ కళ్ళనీ ఏకకాలంలో నింపుతూ ఉంటుంది,






చలికి వణుకుతోన్న నీళ్లల్లోంచి డైమండ్స్ డాన్స్ చేస్తూ కలర్స్ మారుస్తూంటాయి


వేళ్ళు ముడేసుకున్న చేతుల్లో బిగుసుకున్న మాటలు పెదాల మీదుగా ప్రేమికుల కిసెస్ లోకి ట్రాన్స్ఫర్ అవుతాయి


వీది చివర ట్రక్ లో చీప్ ఫుడ్, పెయిడ్ ఎక్స్పెన్సెస్ లేని విజిటర్స్ కడుపులు నింపుతుంటాయి






చీకటి తెరలిచ్చే కంఫర్ట్ లో రివర్ వాక్ ఒక ఎక్స్పీరియన్స్,


డాగ్ వాక్స్, హెడ్ నాడ్స్, ప్లజంట్ స్మైల్స్


కొండొకచో కొన్ని సెరెండిపిటీస్






అకస్మాత్తుగా దయానిధి గుర్తొస్తాడెందుకో


కనపడని గడ్డిపోచల్లో జీవితం కనపడుతుంది


అర సెకండో.. ఆరు సెకండ్లో .. అంతే






నెక్స్ట్ టర్న్ లో ఎల్లో షైన్ , వైన్ సిప్ కి ఇన్వైట్


ఏవో ఇంటర్నల్ క్వారెల్స్,


ఎప్పటికీ రొద ఆపని ఇన్నర్ వాయిసెస్,


కెథార్సిస్ కోసం క్వెస్ట్






అన్నీ కలసిన ఉద్వేగాలు


వెరసి
నక్షత్రమండలం దిగొచ్చిన రాత్రి, నగరం నన్నేదో చేస్తుంది